فهرست محتوا
همین اول مطلب بگم که این مطلب یعنی اهمیت ندادن به حرف دیگران، یک نظر شخصی و نتیجه تجربیات و برگرفته از طرز فکر منه و یک مطلب علمی نیست. البته برای رسیدن به این نتیجه مطلب علمی هم خوندم. اما تو بحث روانشناسی هر چیزی دو جنبه داره. از یک سمت بهش نگاه کنی درسته و از سمت دیگه نگاه کنی غلطه!
پس لازم نیست حرف های منو قبول کنی و اگر هم قبول نداری لازم نیست بهم گوشزد کنی. چون اصلا برام مهم نیست!
یعنی چی حرف های دیگران برام مهم نیست؟
منظورم از حرف های دیگران، اون جنبه از حرف هاشونه که سعی می کنن با تفکر، ذهنیت، تجربیات و هر چیزی که اون ها رو تعریف میکنه، درباره من نظر بدن یا منو قضاوت کنن.
ببین طبیعیه که ما از دیگران نظر بخوایم. از تجربیاتشون، علمشون و هر چیزی که میتونه بهمون کمک کنه استفاده کنیم. من هم به نظر دیگران احتیاج دارم. اما فقط زمانی که خودم از اون ها بخوام.
دوست دارم وقتی ازشون نظر خواستم، نظرشون رو بیان کنن. حتی اگه نظر اون ها برای من تلخ باشه یا مخالف با نظر من باشه. نه تنها ناراحت نمیشم، بلکه خوشحال میشم.
خوشحال میشم که یک نفر که داره از دیدگاه و زاویه متفاوت با من به قضیه نگاه میکنه و اون زاویه از چشم من پنهون مونده، من رو مطلع کنه و کمکم کنه از بقیه زوایا هم به قضیه نگاه کنم.
در واقع بهم کمک میکنه اون جنبه هایی که از چشم من پنهون بوده رو ببینم. به عبارتی بهم کمک میکنه بهتر به موضوع نگاه کنم.
اما وقتی کسی بدون درخواست من شروع میکنه درباره من، کار من، زندگی من، علایق و سلایق و انتخاب های من نظر بده… اونجاست که میگم… هی…. همینجا وایسا! این زندگی منه… سکوت کن! کسی ازت نظر نخواست! البته به همین تندی این حرف رو نخواهم زد، بلکه محترمانه از اون میخوام که در این مورد نظر نده.
ترجیح میدم اگر کسی قرار درباره من یا زندگی من نظر بده، از قبل از من اجازه بگیره. بگه میخوام بهت کمک کنم، یا به نظرم لازمه تا بهت بگم فلان کار یا تصمیمت تصمیم اشتباهیه.
بدترین حالت ممکن اینه که درباره من جلوی کسی غیرخودم نظر بده.
شاید فکر کنید آدم بداخلاق و تندی هستم، باید بگم که برام مهم نیست چی فکر میکنی! چون نظرت رو نخواستم!
خوب حالا بریم سراغ این موضوع که:
چرا نظر دیگران برام مهم نیست! دلایل اهمیت ندادن به حرف دیگران
این زندگی شماست و زندگی شما به هیچ‌کس غیر از خودتون مربوط نیست
واقعا چرا اجازه میدید دیگران بدون اجازه شما درباره شما یا زندگی تون یا انتخابتون نظر بدن؟؟
لباسی میخری، ازش خوشت میاد و باهاش حال میکنی! حالا یکی میاد میگه:
فلانی: این لباس چاق نشونت میده!
تو: کی اهمیت میده آخه؟؟ برای من که چاق نشون نمیده! مهم اینه خودم از اون لباس لذت ببرم!
همسر انتخاب می کنی! شروع می کنن به نظر دادن!
همسرت بهت نمیاد…تو خیلی سرتری ازش!
به توچه آخه ****، زنه منه و من انتخابش کردم! کسی از تو نظر نخواست!
ببین دوست من! هرچی زودتر کاری کنی دیگران سرشون از زندگی تو بکش بیرون، به نفعته! وقتی به دیگران اجازه میدی درباره چیزی که به اون ها ربط نداره نظر بدن، همینطور پیش روی می کنن!
بدتر اینکه مجبورت میکنن نوع نگاهت رو به نوع نگاه اون ها تغییر بدی! زندگی رو از دید اونها ببینی!
به بدنت، به کارت، به شریک زندگیت طوری نگاه کنی که تاثیر منفی تو زندگیت بزاره!
این شما رو به اسارت اون ها در میاره! دیگه به جایی میرسی که تو زندگیت دخالت میکنن و کاملا این کار رو حق خودشون میدونن! دیگه نمیتونی بهشون بگی تو زندگیم دخالت نکن!!
هیچ کس بهتر از خودت خیر و صلاحت رو نمیخواد
افراد اطراف شما یا دوست شمان یا دشمنتون! اما حتی دوستاتون هم فقط تا زمانی خیرخواه شمان که خودشون در امنیت باشن!
وقتی منافع خودشون در خطر باشه، حاضرن تا با نظراتشون مانع موفقیت شما بشن!
هیچ کس مثل خودتون خیرخواهتون نیست! دیگران بر اساس برداشت خودشون نظر میدن!
مثل آدم هایی که به راحتی و تنبلی عادت دارن! ازت میخوان شغلت رو عوض کنی! چون توان تحمل اون سختی رو ندارن! حتی برای تو!!
شنیدی یه عده میگن برو کارمندی! یه آب باریکه میشه!!!
شنیدی میگن برو دانشگاه درس بخون! ما نخوندیم موفق نشدیم!!
شنیدی میگن دانشگاه رو ولش! ما خوندیم چی شدیم؟!!
ببین اینا بدخواه شما نیستن! خیرخواه شما هم نیستن! چون دارن بر اساس هر چیزی که مختص خودشونه درباره ات نظر میدن!!
اون با درس خوندن موفق نمیشه پس تو ام نمیشی!!! اون با درس نخوندن موفق نشده پس تو هم نمیشی!!
نمیگم از دیگران نظر نخواید! اما به تفاوت ها هم نگاه کنید! تجربه موفق دیگران به این معنی نیست که شما هم موفقی!! شکست دیگران به معنی شکست شما نیست.
تو هر شغلی هم آدمهای موفق هستن و هم شکست خورده. تو لزوما جزو شکست خورده ها نیستی و لزوما جزو افراد موفق هم نیستی!
لزوما چیزی که برای دیگران خیر بوده برای شما خیر نیست! چیزی که برای دیگران شر بوده برای شما شر نیست!
دو نفر همزمان یک سفر رو شروع میکنن! یکی به ته دره میره و یکی به مقصد میرسه!
هر کسی رو تو قبر خودش میخوابونن
هر طور که زندگی کنم، آخرش همه چیز پای خودمه!
ببینید این زندگی شماست! موفق بشی یا شکست بخوری تهش خودت باید مسئولیتش رو قبول کنی!
اما بزار یه نکته رو بگم:
ما آدم ها رو زندگی هم تاثیر میزاریم! یه آدم معتاد کل خانواده رو تحت تاثیر قرار میده! زندان رفتن یا فعالیت های سیاسی یک پدر تو زندگی فرزندان یا حتی نوه هاشونم تاثیر میزاره…
بحثم این نیست هر تصمیمی بگیرید فقط رو زندگی شما اثر داره. خیر! مطمئنا باید دیگران رو هم در نظر بگیری!
منظور من رو تصمیماتیه که بیشتر رو شما اثر داره!
شما پشت فرمونی! چند نفر دیگه هم همراهتن! خوب تو فقط زندگی خودت رو تو دستات نداری! زندگی اون ها هم تو دستای توئه! نمیتونی سرعت بری و بگی به شما چه!!
نمیتونی جای خودت رو تو قایق سوراخ کنی و بگی قایق منه!
موضوع اینه همیشه بخشی از زندگی و تصمیمات شما، بیشتر رو خود شما تاثیر داره تا دیگران! پس در چنین مواقعی به یاد داشته باش که خوب یا بد، ته ماجرا همه چیزش رو دوش خودته! مسئولیتت رو تو تک تک تصمیمات زندگیت بپذیر!
تحت تاثیر دیگران زندگیت رو نابود نکن! با چشم باز تصمیم بگیر. چون بعدا هرچقدر هم که بخوای دیگران رو مقصر بدونی، باز هم این خودتی که داری عذابش رو تحمل میکنی! حالا هی ناله کن که فلانی باعث شد! هی خودت رو ناچار بدون!
نظرات مردم دائما تغییر میکنه
خیلی از چیزهایی که الان برای مردم یک موضوع طبیعیه! یک زمانی اصلا این طور نبود!
جامعه یه طرز فکر اجتماعی داره! این طرز فکر اجتماعی توسط فرهنگ، آداب و رسوم، حکومت، رسانه های اجتماعی و… تعیین میشه و تغییر میکنه!
شاید تو جلوتر از زمان خودتی! شاید طرز فکر تو با خانوادت متفاوته! دلیل نمیشه خودت رو بخاطر طرز فکر اون ها حروم کنی! آره سخته! سخته نظر دیگران رو تغییر دادن! میتونی از دیگران بخوای نظرشون رو تغییر ندن، اما حداقل به نظرت احترام بزارن! البته همین هم سخته!
تصمیم گیری یکی از سخت ترین کارهای ممکنه! خصوصا اگه از دیگران مشورت بگیری! مشورت گرفتن همیشه هم باعث تصمیم گیری راحت تر نیست! معمولا زمانی راحته که نظراتشون به نظرات شما نزدیک باشه! یا حداقل بتونن مجابت کنن که نظراتشون درسته!
به نظرت لباس سبزه رو بخرم یا طوسی! (تو هر دوشون رو دوست داری)!
طوسی شیک تره بهت میاد!!
آره همین طوسی خوبه!!
تصمیم گیری های ما اینطوره! گاهی باهامون هم نظرن و تصمیم گیری راحته! گاهی مخالفن و تصمیم گیری سخت میشه!
شخصا زمانی که از دیگران مشورت میخوام، نمی خوام که برای من تصمیم بگیرن! نیمخوام بین سبز و طوسی انتخاب کنن!
ازشون میخوام دانش و تجربه شون رو به من بدن!
به نظرت جنس لترون خوبه؟ پارچه نخی چطور؟ به نظرت این برند خوبه؟ تا حالا از این برند خرید کردی؟ چطور بوده؟
از دیگران نخواید براتون تصمیم نهایی بگیرن! این یعنی تو متزلزلی! ازشون اطلاعات و راهنمایی بخواه! بعد تصمیم بگیر!
راضی نگه‌داشتن همه غیرممکنه
هر کسی برای رضایت خودش نظر میده! نه اینکه شما براش مهم نباشی! اما تا جایی مهمی که خودش هم راضی باشه!
میخوای قبول کن یا نکن!
طبیعت ما آدم هاست… از روی رضایت نظر میدیم! انتخاب می کنیم! عمل می کنیم!
تو نمیتونی همه رو راضی کنی! اصلا چرا باید دیگران رو راضی کرد! مگه ما مسئول رضایت دیگرانیم!؟
آدم ها مثل بچه همیشه زیاده خواهن!
پدر و مادر هر کاری هم کنن بچه باز ناراضیه! همیشه چیزی برای ناراضی بودن هست! اکثر خانوم ها هم همینن! بزرگترین اشتباه زندگی می تونه کسب رضایت خانوم ها باشه! نمیگم اصلا رضایتشون رو جلب نکنید! فقط زیاده روی نکنید!
شما گاهی میزبانی… باید رضایت مهمان رو جلب کنی… اما در حد خودش
شما مجری پروژه ای باید رضایت کارفرما رو جلب کنی… اما در حدش
شما پدری یا مادری باید رضایت فرزندت رو جلب کنی.. اما در حدش
شما فرزندی باید رضایت پدر و مادر جلب کنی… اما در حدش
هر چیزی حدی داره و اگه از اون حد گذشتی! بدون داری از خودت می گذری! به این میگن از خودگذشتگی! من زیاد از خودگذشتگی کردم (تعریف از خودم نیست خیلیامون از خودگذشتگی کردیم و میکنیم)، اما گاهی همین از خودگذشتگی بزرگترین اشتباه زندگیت میشه!
دیگران از همه چیز با خبر نیستن
ما هرچه پا به سن میگذاریم، بیشتر رازدار میشیم… کمتر دلمون میخواد دیگران از زندگیمون بفهمن…
درست در همین حالت انتظار داریم نظرات درستی بدن…
اونها بدون اینکه همه چیز بدونن شروع می کنن به نظر دادن
بهشون میگیم تو که خبر نداری!! تو که همه چیز نمیدونی!!!
همینه! آدم های از همه جا بی خبر شروع می کنن نطق کردن!
وقتی زیادی حرف گوش کن بشی، برده میشی
انسان خیلی زود همه چیز رو تبدیل به روتین و عادت میکنه! ذات ما انسان ها اینه! کاری که دائم انجام بشه تبدیل میشه به روتین یا عادت…
وقتی دائما به حرف دیگران گوش کنی هم خودت عادت میکنی و هم اون ها
هر طرف که اون ها بگن میری، هر کاری اون ها بگن می کنی! خلاصه میشی برده دیگران…
آدم ها مثل پزشک یک نسخه رو برای همه می نویسن
سرم درد میکنه! فلان دارون بخور! پام درد میکنه! بازم همونو بخور!
آدم ها یاد گرفتن هر چیزی که جواب میده رو برای همه تجویز کنن
پسر عموم زده تو فلان کار، کلی پول درآورده… کوفت نداشت بخوره..الان دوتا خونه داره، فلان ماشین داره و… به نظر من تو هم بزن تو همون کار که پول تو اون کاره!
ای مرض، چرا جوون مردم رو از راه به در میکنی؟؟ چون پسرعموت نتیجه گرفته معنیش این نیست این بنده خدا هم نتیجه بگیره!
رونالدو فوتبالیست معروفیه! معنیش این نیست پسرعموهاشم فوتبالیت معروفی بشن!
وقتی از دیگران نظر میخوای به این موضوع دقت کن که نسخه ای که دیگران رو خوب کرده ممکنه تورو به کشتن بده!
زندگی خیلی کوتاهه
به نظر من زندگی مثل برق و باد میگذره… هرچی بیشتر زندگی کنی بیشتر متوجه میشی چقدر کوتاهه!!
از طرفی میدونم فقط یکبار زندگی می کنم، پس ترجیح میدم خودم زندگی کنم! اگر زندگی یک بازی باشه که فقط یکبار اجازه انجامش رو دارم، ترجیح میدم خودم بازی کنم تا دیگران به جای من بازی کنن و فرضا باعث بشن چند مرحله رو ببرم!
اره این زندگی مال منه و حق منه! کوتاه یا طولانیش برام مهم نیست! تجربه منه! من باید تجربه کنم! من باید از اون لذت ببرم یا زجر بکشم! خوب و بد مال منه!
اجازه نمیدم دیگران تعیین کنن چطور زندگی کنم! دوران کودکی ما توسط دیگران تعیین میشه که چطور بگذره!! همون دوران به حد کافی تا پایان عمرمون رو زندگی مون تاثیر گذاشته!
نتیجه تصمیمات پدر و مادر و هفت جد من رو زندگی من اثر گذار بوده! اما دیگه کافیه! خوب بوده یا بد، بقیه اش با خودمه.
بقیه اونقدر که فکر میکنی بهت اهمیت نمیدن
هر کسی درگیر زندگی خودشه! هرچقدر سنت بالاتر میره، درگیر دانشگاه و کار و ازدواج و بچه و… میشی!
هر کسی تو زندگیش اونقدر مشکل و دغدغه داره که مشکلات شما توش گمه!
زندگیت بکن و اجازه بده دیگران زندگیشون بکنن! زندگیت بکن و اجازه نده دیگران تو زندگیت دخالت کنن! تو هم تو زندگی دیگران دخالت نکن!
نتیجه گیری
مهم ترین دلایلی که من تصمیم گرفتم به حرف دیگران اهمیت ندم اینجاست. گاهی مثل دوستی خاله خرسه میشه! هیچی قصد و نیتی تو کارشون نیست! اما باز هم گند میزنن به زندگیت. حتی به چند دقیقه! برای چند دقیقه حرف هاشون حالت خراب میکنه!
اگه ازت نظر خواستم اجازه داری بدترین روز ممکن رو برام بسازی! حداقل میدونم دفعه بعدی ازت نظر نخوام!
اگه ازت نظر نخواستم و نظر دادی، در بهترین حالت بهت میگم برام مهم نیست نظرت!
یکی از مهمترین دلایل افسردگی آدم ها، اینه که بیش از حد به دیگران و نظراتشون اهمیت میدن! وای از اطرافیانتون که حاضرن برای رضایت خودشون، روح و روان شما رو خورد خاکشیر کنن!
ممنون که تا اینجا با من همراه بودید! زندگی شاد و پر از موفقیتی رو براتون آرزو دارم! بقیه مطالب من رو میتونید در وبلاگ من بخونید.
